Het Verwonderbos
Vlakbij gebouw Oost van Het Beekdal is vorig jaar iets bijzonders gebeurd. Een op het eerste gezicht verwilderd stuk groen werd daar langzaam maar zeker omgetoverd in een waar verwonder- en belevingsbosje.
Het begon allemaal met uitgebloeide narcissen- en hyacintenbollen. Gooi je die weg of gun je ze nog een volgend bloeiend bestaan? Een nieuwe bewoonster en haar zoon kozen voor het laatste. Zij keken eens goed om zich heen en plantten de bollen in de rand van het veld. Maar het bosje zelf trok ook de aandacht en voorzichtig werd het verkend. Moeder en zoon zagen meteen: ‘Dit biedt ongekende mogelijkheden!’ Ze hadden samen al veel en succesvol getuinierd. Dus ze konden zich niet langer inhouden en gingen aan de slag!
Bijzonder pad
Het struikgewas werd gekapt, waardoor er een bospad ontstond. Bijzondere schepsels, die gevonden werden tijdens wandelingen, kregen een mooi plekje langs dit pad. Al dit moois moet natuurlijk wel in alle rust bewonderd kunnen worden. Daarom kwamen er ook al snel enkele zitbankjes.
Grote betrokkenheid
Ondertussen bleven de werkzaamheden in het bosje niet onopgemerkt. Het woord van het ontstaan van dit wonderlijke bosje verspreidde zich snel. Een enkeling zich af of het allemaal wel mocht…, maar een ruime meerderheid juichte het juist toe! Niet alleen in woord, maar ook in daad.
Er werd van alles aangesleept: kabouters, een boskip en een buurtgans. Deze laatste is geschonken door de lieve familie van Utrechtseweg nummer 50. Alles moest een goed plekje krijgen en daardoor werd het bosje steeds weer een beetje groter.
Geurbeleving
Er kwamen steeds meer nieuwe ideeën bij. 1 daarvan was om een plek te maken waar je geur kan beleven. Dan denk je al snel aan allerlei kruiden uit de Franse Provence en dat kwam goed uit want moeder was vroeger ook een enorme francofiel.
Zo ontstond dus ‘La petite Provence’, ook goed zichtbaar vanaf de parkeerplaats. Naast de riante L-vormige zitbank werd het geheel ook nog eens omzoomd door een rustiek houten hekwerk. Dat was wel even doorwerken ja! Ook het ijsvogeltje dat zuster Ineke bij haar afscheid schonk, heeft daar trouwens een mooi plekje gekregen.
Kom ook eens langs
Nieuwsgierig geworden? Gaat u er vooral zelf eens kijken. Het bosje is vrij toegankelijk. Voor personen die wat slechter ter been zijn, is er via de stoep aan de achterkant ook een mogelijkheid om het bosje te bereiken. Overigens staat het u vrij om er zelf ook aan de gang te gaan of om er bijvoorbeeld wat leuks neer te zetten. Het bosje is van en voor iedereen en in het beste geval ook een leuke ontmoetingsplek om samen bijvoorbeeld het lied ‘Op de grote, stille heide’ te zingen.
Adres: Utrechtseweg 60 in Heelsum